افشای خرید سیسمونی خانواده قالیباف پرده ریاکاری و زهد فروشی را درید
*مهدی نصیری
اگر شیوه های بگیر و ببند امنیتی و زندانی کردن منتقدان و مخالفان می توانست عامل حفظ و بقای یک نظام باشد، اکنون باید همچنان نظام پهلوی باقی بود و جای خود را به نظام کنونی نمی داد.
پرسش: ماجرای خرید سیسمونی خانواده رییس مجلس از ترکیه که در اقدامی شجاعانه از سوی وحید اشتری افشا شد، گر چه در مقایسه با دیگر تخلفات و پرونده های آقای قالیباف به لحاظ ابعاد مالی و کمیت و کیفیت فساد، اساسا امری ناچیز و غیرقابل ذکر به شمار می رفت اما از این جهت که پرده سالوس و ریاکاری را درید و نشان داد آنان که زهد فروشی و جهادی نمایی می کنند و برای متقاعد کردن مردم نسبت به سیاستهای فقر و فلاکت آفرین نظام به ماجرای تاریخی شعب ابی طالب استناد می نمایند و وقتی شور بیشتری می گیرند، پای عاشورا را هم به وسط می کشند، چگونه در خلوت و پنهان خود از سفره انقلاب و نظام بهره مند هستند و با زیستی اشرافی بر درد و رنج میلیونها ایرانیِ به زیر خط فقر رانده شده، پوزخند می زنند.
افشاگری دقیق و هوشمندانه وحید اشتری، بمبی خبری در فضای مجازی بود که دل داغدار میلیونها ایرانی را که یک شاهد و دلیل دیگر بر مظالم و فشارهایی که به نام انقلابی گری بر این کشور می رود پیدا کرده بودند، خنک کرد.
نکته قابل توجه در این میان برخورد سریع قوه قضاییه با وحید اشتری است که در دفاع از مردم و وطن، خطر پذیری کرده و با روشنگری اش به مسئولان نظام هشدار داده است که برخی آنچه می نمایند نیستند و شما اگر حقیقتا خواستار حفظ و بقای نظام هستید، نباید به آنان اعتماد کنید.
این البته اولین بار نیست که چتر حمایت دستگاههای نظام بر سر آقای قالیباف چونان دردانه ای انقلابی باز می شود. او پیشتر در پرونده املاک نجومی و تخلفات سنگین قائم مقامش عیسی شریفی در شهرداری تهران و نیز در ماجرای هولدینگ یاس، مورد لطف و خطاپوشی قرار گرفت و افشاگران اختلاس 8 هزار میلیارد تومانی هولدینگ یاس به عنوان لجن پراکنان مورد خطاب و عتاب قرار گرفتند.
اما آنچه باید در این میان به مسئولان نظام یادآور شد این است که اگر واقعا خواهان حفظ نظام هستید و نمی خواهید مردم را به کلی از دست بدهید و کشور دستخوش اتفاقاتی ناگوار شود، باید افرادی مصلح چون تاجزاده و اشتری و دهها فعال مدنی دیگر که نه در پی براندازی بلکه در صدد بازگرداندن نظام به ریل مردم سالاری و قانون و خرد جمعی هستند و این از عالیترین مصادیق وظیفه دینی امر به معروف و نهی از منکرست، مورد حمایت قرار بگیرند و به عنوان چهره هایی خدوم و وطن دوست مورد تشویق واقع شوند نه آن که سریع و قاطع و انقلابی، دستگیر و محکوم و در بند و ممنوع البیان و ممنوع القلم و ممنوع الحضور در فضای مجازی شوند.
اگر هسته اصلی حکمرانی در جمهوری اسلامی تعریف و تصور درستی از مفهوم امنیت داشته باشد حتما در می یابد که برخورد با کنشگران سیاسی صریح و صادق، اقدامی ضد امنیتی است که نه تنها هیچ کمکی به بقا و تداوم حاکمیت نمی کند بلکه آن را در معرض انواع تهدیدات قرار می دهد و زمینه های فاصله گیری روزافزون مردم و افول نظام را فراهم می کند.
اگر شیوه های بگیر و ببند امنیتی و زندانی کردن منتقدان و مخالفان می توانست عامل حفظ و بقای یک نظام باشد، اکنون باید همچنان نظام پهلوی باقی بود و جای خود را به نظام کنونی نمی داد.
###